Spanje, Orgiva en Olvera

Donderdag 18 mei:
Ton en ik gaan op de fiets naar het dorpje naast Isla Plana: Azohia. Mooi kustplaatsje met aan de ene kant de boulevard, stand en Middellandse zee en de anders kant restaurantjes en de huizen van de bewoners. We fietsten langs de boulevard tot aan het punt waar vissers hun vangst (tonijn) aan wal brachten. Middags zijn we met zijn vieren gaan fietsen maar dan de andere kant op, door Isla Plana, met mooi aangelegde wandelmogelijkheden aan het strand. We zijn helemaal naar Mazarrón. Een grote plaats met hoogbouw en een plezierjachthaven. In de haven hebben we heerlijk gazpacho en vis gegeten (Ton wat anders). We zijn teruggefietst en hebben een begin gemaakt met inpakken i.v.m. ons vertrek.
Vrijdag 19 mei:
Om 09.15 uur vertrokken we. Voor het eerst maakten we mee dat ons elektriciteitsverbruik gemeten werd. Alles boven de 4 Kwh dd moest je bij betalen. We reden via de kust via Almeria en bij Motril gingen we van de kust af richting Granada. De laatste 11 km over slingerende bergweggetjes. Sommige wegen waren zo nieuw dat onze navigatie ze niet kende. Marjolijn reed voorop en had gelukkig de kaart goed bestudeerd. We wisten dat we naar een kleine camping (31 pl) toe gingen met kleine plekken, zo’n 40 m2. Het was een mooi gelegen camping, maar het was er druk en het was een gepuzzel om onze caravans een plek te geven die ook nog bij elkaar lag. We mochten 2 plaatsten in beslag nemen (samen dus die 40 m2) geen probleem in Orgiva. Camping Orgiva is een camping met een ruim (koud) zwembad en een gezellige bar en goed restaurant. Verder die dag kwartier gemaakt en gerust.
Zaterdag 20 mei:
Eindelijk weer eens “waar ben jij . nu” bijgewerkt. We hebben heerlijk gezwommen en om ongeveer 18u gingen naar de bar/terras voor een koel biertje van de tap. Smaakt goed hoor als het doorgaans rond de 30 graden is. We blijven zitten tot 19.30 uur omdat dan de keuken open gaat. Twee borden racinos (grote variant van tapas) besteld met ham en croquettas. We kregen ieder een bordje en een broodje erbij. Heerlijk! Terug bij onze caravan hadden we niet veel eetlust meer. We aten nog wat kip en pimento.
Zondag 21 mei:
Stef is jarig, Hij wordt vandaag 62 jaar. We hebben versierring gehangen aan de waslijn en de grote oude olijfboom voor hun caravan. Tevens zongen we voor hem. Dit allemaal s’morgens vroeg. We hadden in Spanje cadeaus gekocht voor hem. Onder meer een Valencia T-shirt. Idee van Stef om vandaag een lange autorit te maken door de Alpujarras. Marjolijn rijdt. Prachtige rit, we stappen uit bij de witte dorpen Pampaneira (eerste kop koffie), Bubión en Capileira (tweede kop koffie). We rijden door naar het hoogste dorp van Spanje: Trevélez. Door de slingerweg met de vele haarspeldbochten wordt Ton wat misselijk. Hij zit achterin en wordt samen met Stef heen en weer geslingerd. De rest van de tocht gaat hij voorin naast Marjolijn zitten. Hij heeft niet gevomeerd. Trevélez staat bekend om de droge en koele lucht waardoor de jambon goed gedroogd kan worden. In het hele dorp zie je de hammen hangen in de drogerijen. Eten. We lunchen met soep en een bord gedoogde ham en kaas. Op de camping heeft Stef om 20 uur een tafel voor vier gereserveerd. We gaan dineren. Hij trakteert. Vooraf gefrituurde aubergine, salade en uiensoep. Hoofdgerechten: 3 keer vis en Ton heeft vlees. We hebben een toetje toe. Heerlijk en gezellig gegeten, wel flinke porties. Hierna zo het bed in de caravan ingerold.
Maandag 22 mei:
Vandaag gaan we met zijn vieren naar Granada. Ton rijdt. We gaan naar het Alhambra. Het is ruim 60 km en er is zeer ruime parkeergelegenheid. We beginnen onze wandeling in de prachtige tuinen van Generalife, dit was het recreatiegebied van de Sultans en de Koningen. Daarna gingen we naar het oudste deel van de stad de Alcazaba, waar het militaire hoofdkwartier was gevestigd. Als jullie nu denken dat wij daar zo maar in ons eentje liepen….nee hoor. Heel veel culturen waren vertegenwoordigd. Het was gelukkig niet schouder aan schouder lopen en in de tuinen was het soms zelfs rustig. Het was wel warm. We liepen van schaduw naar schaduw. Om 15.00 uur hadden we toegangskaarten voor het Nasrid Palaces met mooi bewaard gebleven vertrekken met Moorse invloeden zoals vijvers, bogen en tegelwerk. Om 16.30 uur reden we terug naar de camping en hebben aldaar gekookt en gegeten.
Dinsdag 23 mei:
Campingdag. We hebben boodschappen gedaan in Orgiva en kaarten geschreven voor sommige van jullie. Relaxen, lezen en zwemmen in het zwembad. Zelfs Ton heeft een half baantje gezwommen.
Woensdag 24 mei:
Vandaag gaan we met ons vieren de Route des Olivos wandelen die langs de camping loopt. Hij leidt ons naar Orgiva, waar we geheel naar onze traditie beginnen met een kop koffie en genieten van het Spaanse leven rondom ons. Oude hippies lopen daar nog rond met (over de top) kleding uit de 60er jaren, ze drinken bier en cognac deze ochtend. Mannen op leeftijd (?) spelen een soort domino op het terras. Een roedel van vier honden hinderen het verkeer en worden bijna plat gereden. Spaanse chauffeurs rijden zoals ze toeteren, hard. We besluiten morgen terug te komen, dan is het weekmarkt. De Route des Olivos leidt ons het dorp uit langs mooie en minder mooie (lees bouwvallige) huizen en veel olijfboomgaarden. In totaallopen we een route van 10 km in de brandende hitte. Die middag relaxen we op zijn Spaans en koken bij de caravan.
Donderdag 25 mei:
Weer gaan we lopen naar Orgiva via een pad door en langs natuur. Het is zo’n 2,5 km. We moeten zelfs even opletten op een paard wat ons pad kruist. Of wij kruisen zijn pad. We gaan naar de markt aan het andere einde van het dorp. Het blijkt een leuke en goedkopen markt te zijn. Ik heb 5 boxershorts gekocht voor €5,- (€1,- per stuk) en een poloshirt van algodon/cotton voor €6,-. Ook heerlijke olijven en houten opscheplepel en houten eettang/schaar. Op een deel van de markt verkopen hippies kleding, sieraden, wierrook en genotsmiddelen wellicht. (ik herken nog steeds de geur van wiet en hennep). Het is bijzonden dat er in deze regio zoveel oude, maar ook jongere hippies wonen. Velen hebben de jaren 60 en 70 niet meegemaakt. Daar zijn ze te jong voor. We hebben weer lekker en gezellig gegeten in een binnentuin van een restaurant (Els vis en Ton pizza). Die middag hebben we alles weer reisklaar gemaakt. Uitrusten. Els en Ton zitten te lezen, horen we opeens: ja jij bent het echt Ton en daar ook nog Els………..Daar staat Theo Verhoeven (buurtgenoot en vrienden) voor onze caravan. Ze zijn vandaag gearriveerd en staan voor bij het zwemban in de buurt. Wat een verrassing. We liepen met hem mee naar Margret. Ze zijn 5 weken op vakantie in Spanje. Hun drie dochters en schoonzonen zijn ook een weekje over geweest. Net zoals ons plan is. We hebben een tijdje gezellig geborreld en bij gekletst.
Vrijdag 26 mei:
Vlak we staren met onze reisdag komen Margret en Theo ons goede reis wensen. Lief. We maken nog even wat foto’s. Ton rijdt voorop en met slechts één koffie stop rijden we naar camping Pueblos Blancos bij Olvera. Een grote camping gelegen op een heuvel en nogal dor. Niet veel plaatsten zijn bezet. De plaatsen zijn wel groot, 100 m2. Na wat heen en weer gewandeld te hebben valt onze keus op halverwege de heuvel, niet ver van zwembad en het grote servicegebouw. We hebben mooi uitzicht. Bovenop de heuvel kan het volgens andere kampeerder flink waaien, zodanig dat je in je caravan of camper ligt te schudden. Nou grote plekken dus. We blijkt zelfs het gebruik van rotspinnen nog een heel gedoe. Echte rotsgrond. Het lijkt wel of met beton gestort heeft. Later lekker in en aan het zwembad. Genieten van de rust en de warmte.
Zaterdag 27 mei:
Campingdag maar weer. Kledingwassen, caravan schoonmaken etc etc. Voor het eerst WiFi gekocht en hij werkt nog redelijk ook. Er arriveren begeleiders met kinderen. Spaanse en Engelse padvinders. Zeer gedisciplineerd, speels en natuurlijk luidruchtig. Nu blijkt ons plekje precies boven de huisjes te liggen waar ze verblijven. Het heeft wel wat dat schreeuwen naar elkaar tot middernacht.